En dan was het zover. Op een verre van Christelijke tijd was je al wakker. Of eigenlijk had je niet eens geslapen. Door het dolle heen rende je rondjes door je slaapkamer totdat je er duizelig van werd. Of in ieder geval tot het moment dat je besefte dat rondrennen je echt geen cadeautjes ging opleveren.
Dan maar naar beneden. Kijken of de slingers er nog net zo mooi bij zouden hangen als gisteravond laat het geval was. Tevreden met het resultaat was je moeder naar bed gegaan en dat was voor jou het teken om in het donker naar beneden te sluipen en te gaan kijken of de versiersels naar wens aan het plafond waren bevestigd. Want slapen was je die nacht sowieso niet van plan. Slapen is voor kleuters. Niet voor iemand die potverkaatje de volgende ochtend zes zou worden.
Om een uurtje of zeven hoorde je dan toch echt de wekker van je ouwelui af gaan. Terwijl je wortel schietend aan de keukentafel zat en nog één keer in de Intertoys gids keek welk spul je ook alweer had aangekruist, kwamen je ouders de trap af. Eindelijk.
In de nacht van zaterdag 14 op zondag 15 mei zal ik waarschijnlijk ook de slaap niet kunnen vatten. Hoewel er niemand slingers voor mij zal ophangen, zal ik die nacht misschien toch even aan de keukentafel gaan zitten. De gele Intertoys gids is inmiddels vervangen door een zilverkleurige Macbook. En in plaats van omcirkelde Lego-piraten en GI Joe poppetjes zal ik die nacht naar enkele rood-wit geklede figuurtjes staren. Nog een laatste keer de opstelling doornemen en ze dan alle elf een goede nachtrust toewensen. Niet te laat gaan slapen jongens; morgen is een spannende dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten